Page 37 - 81 Çalıkuşu Diyarbakır e-Dergimiz (Temmuz)
P. 37
5. “İyi ki öğretmen olmuşum!” dediğiniz an hangisiydi?
Mahrumiyet bölgesinde çalışıyordum. Öğrencilerim köyün dışına çıkmamış, henüz as-
falt yol dahi görmemişlerdi. Onları Diyarbakır’dan 45 km ötedeki köyden alıp bağlı oldukları
şehre ilk kez gezdirmeye götürmüştüm. Gördükleri her şeyi tarihinden yemeğine, üniver-
sitesinden havaalanına kadar tüm ayrıntılarıyla anlatmaya çalışıyordum. Madem öğretmen
çocukların dünyaya açılan penceresi, dünyaya en yakın pencereyi en somut halde açmak-
la başlamıştı. O gün lunaparkta çocuklarımın “Öğretmenim sanki rüyadayım, buradaki her
şeyi kitaplarda ve TV’de görüyordum ama şimdi gerçek, bugün hiç bitmesin.” dediklerinde
gözlerindeki mutluluğa şahit olduğumda “İyi ki öğretmenim!” demiştim.
6. Meslek hayatınızda unutamadığınız bir anınız var mı?
Evet, hem de birden fazla… Ancak ilk aklıma gelen, yine öğrencilerimi alıp Ankara’ya
götürdüğüm an. Öğrencilerin yaş aralığı 8-11 idi, bu sebepten aileleri ikna etmenin zor ola-
cağını düşünüyordum. Bir velimin Kürtçe “Hocam, çocuğu sana bırakıyorum; istersen ce-
henneme götür.” dediği güven anını, çocukların uçak yolculuğunda “Öğretmenim heyecan-
dan kalbim duracak!” dedikleri mutluluğu, pansiyonda kaldığımız son gece “Öğretmenim,
hep burada seninle kalalım, köye dönmeyelim.” dedikleri anları unutamam hiçbir zaman.
35 Dİ YARB AKIR 8 1 Ç ALIKUŞU 8 1 Ç ALIKUŞU Dİ YARB AKIR 36